Á leiðinni heim frá Berlín var ég heldur betur látin finna fyrir þessu kontrasti. Ég var látin falla af ljósbleika skýinu, sem ég var búin að svífa um á frá miðvikudegi til sunnudags, og niður í allvænan drullupoll. Eftirmiðdagsþynnka eins og hún gerist verst herjaði á með svitakófum, kuldahrollum, flökurleika og öðru tilheyrandi.
Mútu-unglingsstrákarnir í eltingaleik, allt fólkið sem borðaði djúpsteiktan fisk og franskar í veitingasölunni í ferjunni, Svíinn sem talaði svo hátt svo hátt, fúli rútubílstjórinn, grátandi barnið allt þetta var svo með til að gera ferðina enn eftirminnilegri.
Berlín var ótrúleg og Sólveig Ása var fyrsta klassa leiðsögumaður. Genbrugsbúðirnar voru auðvitað þræddar - og hver önnur en Sólveig Ása getur fylgt manni í þær allar. Mér fyndist kjörið að hún gæfi út bók sem héti "How to powershop in Berlin". Ég uppskar allavega eins og hún sáði. Fataskápurinn minn hefur gott af þessu...eða?
Kaffihúsaferðir voru líka 'part af prógrammet' - enda er alltaf gott með svo sem eins og einn kaffi latte já eða öllara.
Við fengum okkur sushi, sem kostaði 8 evrur fyrir tvær manneskjur! onbelívabúl. Við fórum líka á veitingastað þar sem maður borgar það sem manni fannst upplifunin vera virði. Engin verð - bara heiðarlegt fólk. Væri hægt að keyra svona konsept á Íslandi eða í Danmörku?
Fórum á Mates of State tónleika og könnuðum auðvitað næturlífið, enda ekki þekktar fyrir annað. Ormurinn var tekinn - held að hann sé kominn í frí núna.
Ég fékk hjól Rósu sambýliskonu Sólveigar lánað þannig að við hjóluðum um stræti borgarinnar og ég fékk stemminguna beint í æð...ÉG ELSKA BERLÍN.
Við fórum á Hamburger Bahnhof safnið, sáum mann flasha, borðuðum listaverk, fengum ókeypis plaköt og ég hitti Sören gamla ljósmyndakennara minn frá Krabbesholm og líka Katrine vinkonu Önnu. Heimurinn er lítill.Ég er búin að vaða úr einu í annað, en ferðin var í einu orði sagt ótrúleg, haustfrí eins og það gerist best.
Takk Sólveig mín fyrir að taka á móti mér og fyrir að vera svona yndisleg.
Knús til ykkar allra.
Hulda - sem er tilbúinn í gráan og kaldan hversdagsleikann því ef lífið væri bara kaffihúsaferð þá yrði maður fljótt þreyttur á latte og bjór.
