ammmmmæli

TILLYKKE m dagen søde Hulda..
Håber du har en dejlig dag..
Mange tanker og fødselsdagshilsner..

Svona e-mail getur kallað fram bros á vör, jafnvel í miðri prófatíð. Enn eru þrír mánuðir í herlegheitin, en kæru vinir afmæliskveðjurnar eru farnar að streyma inn...svona er maður vinsæll.

Takk fyrir samstarfið kæru vinir - hér er sagan í öllu sínu veldi

Einu sinni var stelpa sem var alltaf með svo ískalda putta því hún gerði ekki annað en að pikka á lyklaborðið. Hún reyndi allt sem hún gat, fékk sér te, kveikti á kertum, fór í ullarsokka, en ekkert gékk puttarnir voru alltaf eins og grýlukerti. Hún ímyndaði sér að hún sætti uppi í kvistherbergi með nikkuna og renndi fingrunum eftir nótnaborðinu. Hún raulaði í takt við tónana sem ómuðu í höfði hennar. Fingurnir voru enn sem freðnir ýsustautar. Astandid var ordid thad slæmt, ad hun var hætt að getað fiktað í hárinu á sér með vísifingri þegar hún var ekki vid lyklaborðið…hræðilegt... það var annars henner uppáhalds iðja. Hún var vön að snúa uppá hárlokk alveg þar til að það var komin ný krulla í hárið, en nei…aldrei meir, fingurnir voru að detta af. Hún vissi ekki hvad hún ætti til bragðs að taka -hún ákvað því að gera nokkuð sem ekki er stúdínu sæmandi. Hún hækkaði á öllum ofnum í íbúðinni en fór auðvitað um leið að hugsa um komandi hitareikning. Æj æj æj. En skildi trixið virka?...
Ofnarnir hitnuðu og hitnuðu þar til einn sprakk. Allt í steik og enn voru fingurnir ískaldir, ef þetta héldi áfram svona yrði hún amk 10% öryrki! Og engan þekkir stúdínan iðnaðarmanninn til að laga skaðann...skyldi hún geta fengið þetta bætt?...
Stúdínan unga er víst fædd undir heillastjörnu vegna þess að í því sem hún byrjar að örvænta er bankað hjá henni. Hjartað byrjar að slá örar. Hver getur þetta verið. Hún læðist að hurðinni, passar að það braki ekki í þiljunum og kíkir út um 'kíkigatið' á hurðinni. Fyrir utan stendur fjallmyndarlegur ungur maður með bolla í hendinni. “Má ég fá lánaðan einn bolla af sykri?...það er hún amma mín, hún liggur fyrir dauðanum og á sér enga ósk heitari en að bragða á steiktri blóðmör með sykri í eitt síðasta skipti…”. Stúdínan heyrði næstum ekki hvað maðurinn sagði, heldur stóð kyrr og starði svo mikill var þokki hans. Hann var sköllóttur og með gleraugu. Hún kannaðist eitthvað við hann, mundi bara ekki hvaðan. Hmmm....? Jú allt í einu rann upp fyrir henni ljós. Hún hafði séð hann í raunveruleikaþættinum 'Handyman' og þarna stóð hann með bolla af sykri í hendinni! Einhvern veginn náði hún að kreista upp úr sér hljóð "haa sykur haa ööööö já, koddu inn fyrir". Fjallmyndarlegi, sköllótti handverksmaðurinn stígur inn fyrir og brosir. Reyndar hverfur brosið fljótt þegar hann sér ástandið á ofnunum. "Hvað kom fyrir?" spyr hann með skelfingarsvip. "Þessu þarf að kippa í lag, vina. Ég skal redda þessu" segir hann alvalegur í bragði og krípur niður að ofninum. Stúlkan starir á bakhluta piltsins og tekur eftir myndarlegri "handy" skorunni er glottir sínu breiðasta á milli bolsins og buxnanna. Hún fær sting í magan og hugsar "hann er þá alvöru, alvöru iðnaðarmaður, drauma tengdasonurinn fundinn"? Hún roðnar eilítið við tilhugsunina. Allt í einu grípur hana örvæntingar kast - hann má ekki sleppa héðan út- hugsar hún, svo hún spyr kauða "má bjóða þér kaffi?" og handy svarar að bragði "nej tak, men har du julebryg?". Uss haldiði ekki að kella hafi átt nokkra slíka. Hún gekk inn í eldhús og þóttist gramsa í ísskápnum, en var í raun að klifra bakvið eldavélina til þess að kippa henni úr sambandi...og kallar í leið fram "ég gæti kannski fengið þið til þess að kíkja á eldavélina, hún virðist eitthvað biluð"
"Eldavélina segiru..." Handymaðurinn með myndarlega bakhlutann reisir sig upp og um leið hverfur "handy" skoran eins og dögg fyrir sólu. "...ég ætti nú að geta það". Stúdínan fær smá sting í hjartað, æji nennir hann þessu kannski ekkert. Handymaðurinn heldur áfram "Ég hef ægilega gaman að því að bardúsa, þannig að you name it ég skal fixa það hm hm" segir hann og á andliti hans sér votta fyrir karlmennsku montsvip. Stúdínan réttir handymanninum jólabruggið sem hann opnar með tönnunum og teigar af. Hún horfir á hann lotningarfullum augum og sér svitataum rennar niður gagnaugað... "Já, svo þú hefur gaman af því að bardúsa" segir stúdínan. Handýmaðurinn horfir út um eldhúsgluggan og kinkar kolli og lítur svo snöggt í augun á henni og svarar:"já, það er lífið, bar og dús, annars vinn ég við að selja blóm í litlu blómabúðinni í Þingvallastræti, þú veist Paradísarblóm. Ég er sko...hérna lærður blómaskreytingamaður". "Nú!" segir stúdínan "guð ég hélt þú ynnir sem handverksmaður" segir hún og brosir breytt. Hún hefur nefnilega alltaf verið hrifin af þessum röff/mjúku gaurum sem virðast geta allt. Það skaðar ekki að þeir séu í smá tengslum við sinn innri kvenmann. Stúdínan var nú orðin rjóð í vöngum af öllum hamaganginum en mundi allt í einu eftir ísköldu höndunum sínum. Hún fer að velta fyrir sér hvort hún ætti nokkuð að þora að biðja blómaskreytingamanninn/handyman að hlýja sér, en í því hún hugsar sjálfa sig og hversu bágt hún eigi með sínar köldu hendur, man hún hver ástæðan var fyrir því að þokkatröllið barði að dyrum. “Var það sykur sem þig vantaði?” Sagði hún og ræskti sig. Hún var svo krókloppin á puttunum að hún gat varla hreyft þá. "já sykur var það heillinn, ég er að hjálpa henni ömmu minni að sjóða jólaglögg" sagði hann glottandi. Stúdína sagði umm!! sem hún reyndar hélt að hún hefði gert í hljóði en umm-ið hafði víst heyrst upphátt. Finnst þér jólaglögg gott? spurði Hr. Handy. Já sérstaklega með mikilum kanil, svaraði hún en þurfti að passa að hann sæji ekki spurnarblikið í augunum á henni" hafði hann ekki sagt áðan að sykurinn væri út á blóðmör handa deyjandi ömmu sinni? Hún lét á engu bera það var eitthvð sem ekki stemmdi. Af hverju sagði hann ekki allan sannleikan, hver var hin raunverulega ástæða fyrir því að hann stóð þarna? Var hann kominn til að hhitta hana? Var hann að njósna um hana? Var hann leigumorðingi með hana sem næsta fórnarlamb? Hugsanirnar hringsnerust í höfðinu á henni, hana vimaði af návist hans. "Er þér sama þó ég fari úr skyrtunni?, mig langar svo að sýna þér bolinn sem ég er í!", sagði Handý og tók af sér gleraugun. En viti menn, það var enginn bolur undir skyrtunni. Blasti ekki við ungu stúdínunni karlmennskan í öllu sínu veldi (tja eða næstum því). Stinnur brjóstkassinn með mátulegan hárvöxt, þreknir upphandleggirnir og fagurlagaður hálsinn. Hún kiknaði í hnjánum, en var um leið skíthrædd. Hún var hrædd því hún hafði tekið eftir því hversu mikið hún kannaðist við manninna þegar hann hafði tekið niður gleraugun..var þetta ekki pepsí max jólasveinninn sem hún hafði hitt í Fakta á Amagerbrogade í fyrradag?... og jú þetta var hann…hún þekkti hann, þó að skeggið og ístruna vantaði. Hún gleymdi öllu um handkuldann, sprungna ofninn, sykurbollann, blómörna, sögurnar tvær um ömmuna, handý skorunni, jólabrugginu, blómabúðinni í Þingvallastræti, óttanum um að kannski væri hann leigumorðinig, jólasveinabúningnum….reif hann úr því litla af fötum sem eftir var á karlmannlegum, þokkafullum líkama hans og…....

…þarf að segja meira en...

ÞAU LIFÐU HAMINGJUSÖM TIL ÆVILOKA

Höfundar. Auður, mamma, Valgerður, Steinbjörn, Jón Ingi, Ingibjörg, Kristjana og Hulda

One down - one to go!

Unanfarin vika hefur verið helv#%&...
Hún hefur einkennst af:
vöðvabólgu
viðskiptafræðitextum
inniveru
kösóttum augum
sinaskeiðabólgu
köldum puttum
köldum fótum
maskaraleysi
gammasíum
ullarpeysum
panikki
stöðugum grátkekki í hálsinum
og flötum stúdínurassi sökum of mikillar niðursetu.

Ég skilaði Scientific Paper-inu af mér í gær, prófverkefni í viðskiptafræðinni. Líklega lélegsta verkefni sem ég hef skilað af mér...en ég meina...

Muniðið eftir kontröstunum í lífinu, sem ég talaði einhvern tímann um? Dagurinn í gær var í algjörum kontrasti við undanfarna viku. Ég skilaði af mér klukkan 11, drakk latte með bekkjarfélögunum (sumir voru í bjórnum en ég ákvað að láta kyrrt liggja og spara mig fyrir kvöldið), fór svo í dýrindis lax til Soffíu frænku, bardúsaði aðeins fyrir hana og fékk heilnudd í staðinn ahhhhhhhh, fór svo um kvöldið og hitti nokkra vel valda bekkjarfélaga, drakk öllara og svo skelltum við okkur á kareoke bar og vorum þar til klukkan fimm í morgun. Yess yess yess.
Víúíúíú. Ég hef kannski sagt það áður og ég segi það aftur ÉG ELSKA KAREOKE!

Jæja, nú er næsta mál á dagskrá að lesa og undirbúa sig fyrir munnlega prófið í "kommunikation"...

Ciao ciao

p.s. er ansi ánægð með frammistöðuna söguleiknum okkar. Hvernig væri að einhver tæki af skarið og lyki sögunni?! Fyndist eðlilegast ef það væri Stefán Þór íslensku kennari...hann færi nú létt með að ljúka svona ljósblárri sögu. Held að sagan sýni það og sanni, að ég á vinkonur sem eru haldnar ungmeyjargreddunni;)

Lítil saga eftir okkur

Þar sem ég er að deyja úr leiðindum yfir ritgerð sem ég fékk úthlutað á mánudaginn, samtímis með að vera að drukkna í viðskiptafræðitextum hef ég ákveðið að stofna til æðislega ógó brjálæðislega frábærs leiks hérna inni á bloggsíðunni....kannski ætti að kalla þetta "öðruvísi gestabók".

Ég er haldin einbeitingarskorti sem gerir það að verkum að ég get ekki látið internetið í friði þegar ég er að reyna að læra. Ég er búin að fara inn á þetta blogg hérna ca. 10 sinnum í dag til að tjékka hvort einhver væri búin að kommenta....og þegar ég verð fyrir vonbrigðum og fæ ekki þá stundarfullnægju sem fylgir því að sjá nýtt komment þá held ég áfram á netinu. Því vil ég að við hjálpumst öll að og gerum þessar tjékkferðir mínar styttri en skemmtilegri.
Þess vegna ætlum við öll í sameiningu að semja sögu...þá meina ég við ÖLL! Allir sem kunna að slysast inn á þessa síðu eru vinsamlegast beðnir að taka þátt af tillitssemi við Huldu sem þjáist ó svo mikið.

Jæja ég byrja...og þið takið svo við. Þið þekkið leikinn er haggi?

"Einu sinni var stelpa sem var alltaf með svo ískalda putta því hún gerði ekki annað en að pikka á lyklaborðið. Hún reyndi allt sem hún gat, fékk sér te, kveikti á kertum, fór í ullarsokka, en ekkert gékk puttarnir voru alltaf eins og grýlukerti..."

...jæja næsti...

Med bauga undir augunum og mánudagur í vændum.....arg!

Á föstudaginn átti ég að fara að vinna á NOMA klukkan 16. Ég var búin að reyna allt sem í mínu valdi stóð til að að losna við vagtina, en nei hún var mín! Ég mætti því dauðþreytt í vinnuna eftir 7 tíma hópavinnu í skólanum og komst að því, að ég var að fara að þjóna á 'julefrokost'(fyllerí ársins hjá Dönum)fyrir 120 manns. Rúsínan í pylsuendanum var svo að partýið átti að vera til 01:30 með möguleika á framlenginu. Yess...geðveikt...akkúrat það sem mig langaði!
Jæja sagan af unaðsvagtinni er ekki búin. Kvöldið varð eftirminnilegt því brunakerfið fór tvisvar í gang, sem þýddi að við urðum að smala öllu liðinu tvisvar út í kuldann og bíða eftir að slökkvimennirnir kæmu og tjékkuðu hvort allt væri í orden (og ekki voru þeir foxy), hluti af forréttnum kláraðist þegar bara helmingurinn af liðinu var búinn að fá sér, þau spiluðu ABBA og Robby Williams allt kvöldið, ástralski kokkurinn okkar tróð tvöhundruð möndlum í 'ris a la mande-ið' sem gerði úthlutun á möndlugjöf að krefjandi verkefni og síðast en ekki síst féll ísskápur um koll sem gerði að borðplötur sem var stillt upp við hann lágu á víð og dreif.

Einhvern veginn var þetta samt bara fínasta vagt. Ég var reyndar dauða nær af þreytu þegar ég kom heim klukkan fjögur um nóttina, svo ekki sé talað um næsta morgun þegar ég átti að hitta hópinn minn í skólanum, en ég meina ég get bara sofið þegar ég verð gömul.

Stundum verður maður bara að brosa framan í lífið þó svo að brosið sé ekki endurgoldið.

Hulda - sem er nýbúin að skila af sér stóru verkefni og fær annað úthlutað á morgun.

Með æluna í hálsinum

Ég sagði við Önnu áðan, að til þess að læra að borða matarvörur sem eru komnar yfir síðasta söludag, þyrfti maður bara að prófa að vera fátækur námsmaður. Hver grettir sig yfir smá súrri mjólk í teið?

Ég kom banhungruð heim úr skólanum kl.19, skellti í mig hálfri þurri hrökkbrauðssneið til að sefja versta hungrið rétt á meðan ég "eldaði". Eldamennskan var ekkert stórfengleg þar sem ég ákvað að hita upp matarafganga, sem ég fékk gefins í vinnunni síðasta fimmtudag. Lyktin var ekkert spes og girnilegt var þetta ekki, en ég ákvað að láta mig hafa það. Ísskápurinn var nú ekki beint fullur.

Ég varð þó eiginlega að éta ofan í mig orð mín, því fyrsti bitinn fyllti mig af svo miklum viðbjóði að ég kúgaðist og ákvað að spýta herlegheitunum í ruslið. Held að þetta hafi verið meira sálrænt en nokkuð annað, því ógirnilegur matur, sem samkvæmt bókinni hefði átt að borða fyrir tveimur dögum, er kannski ekki beint lystugur.

Ég lét þetta þó ekki á mig fá, enda "bensínið" af hrökkbrauðssneiðinni að verða búið og maginn farinn að ákalla eitthvað matarkyns. Ég skellti því pönnunni á eldavélina og spældi mér egg...og svo hitaði ég bakaðar baunir líka. Já, hér með sannaðist það enn og aftur, að egg egg egg egg geta deginum bjargað og dósamatur hann er bara guðsgjöf....svo einfalt er það. Hér er ég södd og sæl með grííísííí mat í mallanum og ólystugt lambakjöt í ruslinu.

Later skaters

Hulda

p.s. allt er við það sama skóli, vinna, hópavinna, skóli, hópavinna, hópavinna, vinna, djamm, skóli, vinna...in case you wanted to know.

"dance like there's nobody watching"

Ég bý í húsi sem er byggt í kassa með garði í miðjunni. Þegar ég kíki út um eldhúsgluggann sé ég inn í íbúðirnar hinum megin við. Gluggagæjir er mitt annað nafn.

1.hæð
Unga myndarlega parið með ungu börnin tvö virðast sátt við lífið...og þau hafa svo sannarlega stjórn á því. Hvaða fjölskylda hefur tíma til að borða saman heitan hádegismat á venjulegum þriðjudegi...ÞAU. Hver nennir að ryksuga klukkan 9 á laugardagsmorgni...ÞAU. Þau eru svona fólk sem virðist hafa stjórn á öllu, börnin alltaf háttuð klukkan 9, vinum boðið í lekkeran mat, rauðvín drukkið og kertaljós kveikt. Held að þetta sé svona rútína á rútínu ofan fjölskylda, en samt á góðan hátt og með hunangsstoppum inná milli.



2.hæð
Þessi eru ekkert rosalega hrifin af því að láta sjá inn til sín. Þau eru alltaf með trérúllugardínurnar dregnar niður...en ég er búin að sálgreina þau útfra blómunum. Þetta eru hjón um fimmtugt hálf boring og barnlaus. Konan er kennari í eldri bekkjum grunnskóla og dundar sér við að sauma bútasaum í frítímanum og maðurinn vinnur á tryggingarfélagi og fær sér alltaf 'en lille en' þegar hann kemur heim úr vinnunni.

3.hæðUngt par sem bæði eru í skóla og vinna líka með. Núna standa tvær bjórflösku í glugganum plús kókflaska. Þau eru ekki sóðar...en finnst bara ekki gaman að taka til. Var litið yfir til þeirra um daginn og skellti heldur betur uppúr þegar ég sá að strákurinn var einn heima og var að fríka út...þá meina ég fríííííííka út í stofunni. Þyrfti að fá að heyra þetta lag sem hann var að hlusta á. Held að hann hafi ekki vitað að það væri verið að horfa á sig..."dance like there's nobody watching". Hell yeah svona á að gera þetta!

3.hæð íbúð til hægri - uppáhaldið mitt.
Ungt par (já ég bý sko ekki í neinu ellingjafjölbýlishúsi) hugsa að hún sé í skóla hann í vinnu. Þau djamma um helgar og sofa til klukkan 14 á sunnudögum. Þau hjálpast alltaf að við uppvaskið og virðast bara vera nokkuð samhent. Það besta er samt að hann rífur sig alltaf úr buxunum um leið og hann kemur heim úr vinnunni. Sem betur fer heldur hann samt nærbuxunum. Svona án gríns þá hef ég bara séð hann einu sinni í buxum og það var þegar þau héldu afmælispartý. Held kannski að drengurinn ætti að fara að fjárfesta í þægilegri buxum. Ekki það að ég hafi eitthvað á móti strípihneigð...skemmtilegt fyrirbæri.

Já þá er komið að okkur
Ég er ekki með gardínur, en svo heppilega vill til að herbergið mitt snýr út að garðinum. Ég lifi oft í þeirri sjálfsblekkingu að það sé bara ég sem njósna um nágrannana. Búbburnar mínar hafa því stundum verið til sýnis...samt bara eldsnöggt þið vitið. Anna Elvíra og Ebba voru í heimsókn og gistu í herberginu mínu þannig að þeirra búbbur hafa líka verið til sýnis. Gaman hjá nágrönnunum.

Mamma kom í heimsókn um daginn og þá fattaði ég hvaðan ég hefði þetta, hún slökkti ljósin og allt. Svo stóðum við mægðurnar saman í syndinni.

Hulda - sem ætlar ekki að hætta að dansa þegar hún er ein, því það eru nefnilega fleiri sem gera svoleiðis.

halló kalló bimbó sagði hænan og glotti út í annað

Var að enda við að borða rúgbrauð með makríl. Ég elska rúgbrauð með makríl. Ég átti samt ekkert majó. Væri alveg til í að kyssa einhvern núna...en held ekki að það sé neinn sem myndi vilja kyssa mig.


Annars finnst mér að þið ættuð að kíkka yfir á síðuna hjá henni Kristjönu. Ég er afar ánægð með hennar síðustu færslu.

Yndislegt haustveður með bleikum skýjum

Held að það sé 'kontrastinn' í lífinu sem gerir það áhugavert. Þið kannist við þetta klassíska -blíðviðri/óveður, ást/einmaleiki, skóli/frí o.s.frv.
Á leiðinni heim frá Berlín var ég heldur betur látin finna fyrir þessu kontrasti. Ég var látin falla af ljósbleika skýinu, sem ég var búin að svífa um á frá miðvikudegi til sunnudags, og niður í allvænan drullupoll. Eftirmiðdagsþynnka eins og hún gerist verst herjaði á með svitakófum, kuldahrollum, flökurleika og öðru tilheyrandi.
Mútu-unglingsstrákarnir í eltingaleik, allt fólkið sem borðaði djúpsteiktan fisk og franskar í veitingasölunni í ferjunni, Svíinn sem talaði svo hátt svo hátt, fúli rútubílstjórinn, grátandi barnið allt þetta var svo með til að gera ferðina enn eftirminnilegri.

Berlín var ótrúleg og Sólveig Ása var fyrsta klassa leiðsögumaður. Genbrugsbúðirnar voru auðvitað þræddar - og hver önnur en Sólveig Ása getur fylgt manni í þær allar. Mér fyndist kjörið að hún gæfi út bók sem héti "How to powershop in Berlin". Ég uppskar allavega eins og hún sáði. Fataskápurinn minn hefur gott af þessu...eða?

Kaffihúsaferðir voru líka 'part af prógrammet' - enda er alltaf gott með svo sem eins og einn kaffi latte já eða öllara.
Við fengum okkur sushi, sem kostaði 8 evrur fyrir tvær manneskjur! onbelívabúl. Við fórum líka á veitingastað þar sem maður borgar það sem manni fannst upplifunin vera virði. Engin verð - bara heiðarlegt fólk. Væri hægt að keyra svona konsept á Íslandi eða í Danmörku?
Fórum á Mates of State tónleika og könnuðum auðvitað næturlífið, enda ekki þekktar fyrir annað. Ormurinn var tekinn - held að hann sé kominn í frí núna.
Ég fékk hjól Rósu sambýliskonu Sólveigar lánað þannig að við hjóluðum um stræti borgarinnar og ég fékk stemminguna beint í æð...ÉG ELSKA BERLÍN. Við fórum á Hamburger Bahnhof safnið, sáum mann flasha, borðuðum listaverk, fengum ókeypis plaköt og ég hitti Sören gamla ljósmyndakennara minn frá Krabbesholm og líka Katrine vinkonu Önnu. Heimurinn er lítill.

Ég er búin að vaða úr einu í annað, en ferðin var í einu orði sagt ótrúleg, haustfrí eins og það gerist best.

Takk Sólveig mín fyrir að taka á móti mér og fyrir að vera svona yndisleg.

Knús til ykkar allra.
Hulda - sem er tilbúinn í gráan og kaldan hversdagsleikann því ef lífið væri bara kaffihúsaferð þá yrði maður fljótt þreyttur á latte og bjór.

Gleði gleði gleði, gleði líf mitt er

Gammel elevstævne...hvað get ég sagt:

- ég uppi á sviði í silfurkjólnum mínum að taka lagið á mini harmonikku með hljómsveit frá Árhúsum (reyndar tróð ég mér bara upp á sviðið..enn ég rúlaði auðvitað.)

- dans á dans ofan...Við erum að tal um 22-05 pakkann. Tók orminn og allt.

- ég að saka strák um að hafa stolið klútnum mínum því ég fann minn ekki. Kom svo upp úr krafsinu að hann átti alveg eins...pínlegt!

- heilsteiktur grís, besta kjöt sem ég hef fengið lengi lengi lengi

- brunchinn ohhhhhh brunchinn ahhhhh brunchinn

- vöðvabólga eftir koddalausa- og þunnradýnuhelgi

- rútuferð með tollvarðaleiknum, dönskum söngvum og skemmtilegu og ferðaglöðu fólki.

- nýir vinir, svo skemmtilegt lið jei jei.

- mánudagurinn á eftir var alveg ónýtur. Átti að fara á tvo fyrirlestra í skólanum og fara í vinnuna um kvöldið, en gerði ekkert af þessu. Var tussuleg heima og svaf í 16 klukkutíma!



Vikan núna er búin að vera hektísk, hópavinna og aftur hópavinna. Er búin að skila tveimur verkefnum af mér...og fæ nýtt á morgun - never ending story - þannig að framundan er helgi með hópavinnu vúúúúhúúúú partý partý.

Annars byrjar haustfríið á morgun...og ég er líklega að fara til Berlínar á mið. eða fim. yess!

Yfir og út
Hulda

tippsí oje

Var hjá Auði og Evu í kvöld, það er svo gott að fara í heimsókn til þeirra.....

á fimmtudögum má maður alveg drekka rauðvín og borða tapas...

....er haggi?.


Er að fara til Krabbesholm um helgina, ohhh það verður unaður. ökólógískur matur, áfengi og fullt af góðu fólki. Sveitin ó sveitin.


"Take a chill pill" um helgina....
eða mínusið pilluna út og chillið bara
...það ætla ég að gera.

Koss á liðið

Vinaslit og töfrasproti

Það eru greinilega bara bölvaðir eiginhagsmunaseggir, nískupúkar og bévítans úrþvætti sem búa hérna í kringum mig. Er í fýlu við nágranna mína.
Ég hef labbað um íbúðina og hef ekki fundið net hvorki á klósettinu, eldhúsinu, ganginum, herberginu hennar Önnu né í mínu herbergi. Ég meina ’kommon’ gimmí somm internet, hversu erfitt getur það verið!
Ég og Anna fundum góðan granna þegar við fluttum inn. Hann hét Usher. Einhverra hluta vegna ákvað hann að slíta vinasambandinu í gær og troða lykilorði á netið hjá sér. Ég meina til hvers! Hallllló. Greinilegt að hin börn kapítalistaþjóðfélagsins hafa talað hann til sín. Belkin54 var líka stundum vinur okkar...hann var ekki svo stabíll, en góður þegar hann vildi. Hann hefur ekki látið sjá sig í nokkra daga, veit ekki hvað hefur komið upp á. Og þetta kallar maður nágranna sína.

Ég er að spá í að fara á milli íbúða hérna í uppganginum hjá okkur, með bolla í hendinni og stað þess að spyrja ”má ég fá lánaðan bolla af sykri?” að spyrja þá ”má ég fá lánaðan kóðann af internetinu hjá þér?”.

Reyndar sér vonandi fyrir internetleysinu, er búin að senda einhverja pappíra en er bara að bíða. Sit núna heima og skrifa þessa færslu í word, töff.

Það vantar reyndar hitt og þetta á heimili okkar. Anna er að keyra töfrasprotann (Anna er magísk en þetta er samt sem áður eldhúsgræja) sinn út með því að gera fleiri fleiri smoothia á viku með frosnum jarðaberjum og tilheyrandi. Sprotinn sárkvelst í hvert skipti og biður um að við köllum á vin hans blenderinn. Hugsa kannski að við förum að fjárfesta í sjóleiðis.

Brauðrist er önnur lífsnauðslynleg eldhúsgræja sem okkur sárvantar. Ég kom sársvöng heim úr skólanum áðan og langaði í bollu sem ég hafði bakað....og mig langaði í hana ristaða.
Ég dó ekki ráðalaus – hugsaði fyrir það fyrsta að það væri bruðl að fara að kveikja á ofninum til að hita eina bollu þannig að ég (snjalla) Hulda ákað að rista bolluna yfir gasi á eldavélinni. Ég get sagt ykkur að ég uppskar ÆÐISLEGA LJÚFFENGA RISTAÐA bollu, en sit núna með hendina í vatni milli þess sem ég pikka, því brunasárin urðu tvö. Ég veit pabbi – ég er ljóshærð!


Ég kveð að sinni

Arídú arídúradei

Halló halló halló

Ad vakna klukkan hálf sjö á föstudagsmorgnum og fara í tíma í viðskiptafræði klukkan átta ætti að vera bannað....BANNAÐ, bannað bannað bannað!

Ég hef ekki beint fundið andann koma yfir mig, en stundum finnst mér bara kominn tími á blogg, blogg blogg blogg blogg.

Sjáiði hvert ég er að fara ég...nei ekki ég heldur og þess vegna hef ég hætt við þessa færslu.

Hulda yfir og út

Þriðjudagur til lestrar...eða???

Jón Ingi litli bróðir er var í heimsókn hérna í tæplega viku en skellti sér upp í flugvél í morgun og hélt til fósturlandsins. Ég er ekki í tímum á þriðjudögum, sem þýðir að þriðjudagar eiga að vera lestrardagar hjá mér, en einhvern veginn hefur dagurinn í dag verið “back to the routine” dagur. Þegar maður fær gesti les maður lítið, tekur strætó, borðar nammi og hangir á kaffihúsum – unaðslíf en það gengur víst ekki til lengdar.

Hot chip tónleikarnir voru á föstudaginn. Alltaf jafn skrítið þegar eitthvað klárast sem er búið að valda tilhlökkunar tilfinningu í maganum í langan tíma. Man t.d. hvað var skrítið að fara að sofa þann 17.júni, kvöldið sem ég útskrifaðist úr MA. Það hlýtur líka að vera skrítið að fara að sofa eftir brúðkaupið sitt, eitthvað sem oft tekur einhverja mánuði að skipuleggja og klárast svo bara á nokkrum klukkustundum.
Ég naut allavega stundarinnar og dansaði mig næstum í hel. Næstu ‘stór’tónleikar eru svo The Knife 16.október. Sá tau reyndar í Lundi fyrir ekki svo löngu, en tvennir Knife tónleikar skaða ekki.

Yfir og út
Hulda

Nýtt rúm nýtt líf. Ný íbúð nýtt líf. Nýtt skólaár nýtt líf!

Það er alltaf jafn gott að fá leyfi til að byrja uppá nýtt, reyna að taka sig á vera skipulagðari, borða hollara og hreyfa sig meira.
Í augnablikinu eiga sér stað einhver kaflaskil í lífi mínu.

Ég vakna á hverjum morgni með bros á vör. Ástæðan er einföld - nýja rúmið mitt gerir mig svo hamingjusama. Þessir 8 tímar sem ég er í því á sólarhring eru hreinn draumur. Fékk mér eftirmiddagslúr í dag ahhhhhh zZzZz. Hérmeð kveð ég gamla rúmið mitt sem ég skildi eftir hjá Jan Fog á Strandvejen. Bless bless gamla mjúka mjúka mjúka rúm megir þú hvíla í friði.

Er flutt. Ég sérpantaði flutningamenn frá Íslandi, Stjöna og Sólina. Hvað er betra en alvöru íslensk hörkukvendi í burð upp á fimmtu hæð? Auður unaður kom líka og Thor sem er með mér í bekk. Við vorum með strengi á öllum ólíklegustu stöðum í fleiri daga á eftir. Bjórkassinn var þó tæmdur, ásamt rauðvíninu, freyðivíninu, vodkanum og á einhvern undarlegan hátt hurfu bananarnir líka...Sólveig áttu til skýringu á því?!?!;) Kósí flutningspartí.

Paradís ís, Dj Margeir, kaffihús, H&M, rigning, Burger King, David var meðal annars það sem var á dagskránni hjá okkur íslensku fljóðunum og svo bara að njóta þess að vera til. Það var ótrúlega gott að geta svona næstum framlengt sumarfríið um viku og fá leyfi til að vera með svona góðu góðu góðu liði.

Skipulagða líf mitt er hafið. Ég og dagbókin mín erum orðnar mestu mátar. Ég læt vinkonu mína muna allt fyrir mig og reyni ekki einu sinni að muna hvenær ég á stefnumót, hvenær ég á að fara að vinna, í skóla o.s.frv. Litla svarta bókin er heilinn minn....og það svínvirkar.
Annars hef ég verið að átta mig aðeins á sjálfri mér. Ég fúnkera best þegar ég hef mikið að gera. Ef ég vinn mikið les ég meira fyrir skólann, ef ég stunda líkamsrækt tek ég meira til heima hjá mér o.s.frv.. Ef er eitthvað á dagskránni hjá mér fyrir er ég betri í að fylla alveg upp í hana en ef hún stendur tóm. Í sumar, þá daga sem ég var ekki að vinna, var ég ótrúlega góð í að láta heilu dagana líða án þess að gera nokkuð og koma nokkru í verk. Þegar kemur að mér er það bara annaðhvort eða....veit ekki alveg hvort það er gott eða slæmt.

Jæja tölvan er að verða batteríslaus og ég er með langan ’To do’ lista sem ég þarf að komast í gegnum.

Heyrumst my loved ones

Hulda

Með hamingjufiðrildi í maganum

Þessi ferð var unaður. Er komin heim ó svo sæl. Annað eins hefur ekki sést.
Á roadtrippinu á leiðinni heim fékk ég einhverja hamingju tilfinningu í magann.
Á rúðurnar í bílnum dundu risastórir regndropar, góð tónlist ómaði og við stelpurnar spjölluðum um allt milli himins og jarðar. Þessi blanda, ásamt því að vera útvhvíld, gerði það að verkum að ég fékk svona hamingjufiðrildi í magann...leið næstum ein og ég væri nýástfangin.

14 Sex and the city þættir (er eitthvað betra en trúnó sem uppsprettur af Sex and the city þáttum?)
+ 4 flöskur vín (m.a. ítalskt gæðavín sem við fengum frá eigendum sumarbústaðarins)
+ Fullur ísskápur af allskonar góðgæti (ísskápurinn var tæmdur á þremur dögum!)
+ Göngutúrar um mela og móa (reyndar bara einn...letin náði yfirtökum)
+ ”Hver er maðurinn” leikur (innifalið pappír á enninu) eftir 4 rauðvínsglös
+ 3x 2ja tíma brunch (ég elska brunch)
+ 2 kippur af bjór (finnst alltaf jafn fyndið að Selma elskar guld damer...haha)
+ Boltaleikur í Vesterhavet (Ég og Lene ætlum að skrá okkur í stúdentablak í vetur...bara til að fá að vera í míní stuttbuxunum)
+ Lítill ”morfar” (blundur) á ströndinni (náði ekki að sofa svo vel fyrstu nóttina..
Við láum þrjár í skeið, í rúmi sem var 1 og ½ breidd...það voru samt þrjú önnur rúm í húsinu. Æji maður má stundum vera pínu vitlaus.)
+ Shoppingtúr (búðirnar voru eins og kaupfélög árið ’85...þannig að kortið var ekki hreyft úr veskinu)

= Unaður á unað ofan.


Jæja er farin að sofa...

Knús til ykkar allra
Hulda

Sumarhusaferd...

Ég er að fara í sumarhús með Lene og Selmu til Vesterhavet:



Veðurspáin:



Dagskráin:





Vona að þið njótið næstu daga....það ætla ég að gera.

Hulda

Skúra, skrúbba, bóna...

.......it must have been love but it's over now.....it's where the wind blows....úúúú.....OK ég viðurkenni það ég elska Roxette. Er að taka til (þetta er bara smá bloggpása;) og syng hástöfum með ohhhhh....it was all that I wanted now I'm living without...lalalalala. Kemur það ykkur á óvart að ég bloggi svona mitt í tiltekt...já eins og þið vitið þarf bara eitthvað svona til að ég hripi niður nokkrar línur. Ekki það að ég hafi eitthvað að segja frekar en venjulega en...

Í augnablikinu er tískuvika hérna í Köben. Ég fór á tískusýningu á laugardaginn hjá Henrik Vibskov, sem er hipp og kúl danskur designer. Svo mikið af fólki. Eftir sýninguna var svo partý....ég hélt að þetta yrði partý ársins því að það var svo mikið af skemmtilegu og kúl fólki þarna...og hot gaurum;) En einhvern veginn rættist aldrei úr kvöldinu, það var eins og partýið aldrei almennilega byrjaði. Ég reyndi, gerði eins og vel og ég gat, dansaði smá og beið og beið og hélt alltaf að allt í einu myndi allt verða kreisí, en það gerðist aldrei. Þannig að klukkan fimm drösslaðist ég heim ásamt vinkonunum, svekkt.
Reyndar bjargaði það kvöldinu að Vibskov dansaði við hliðina á mér á tímabili...það er eitthvað við hann.


Jæja ætla að fara að ryksuga...
Ciao

loksins loksins var ég uppgötvuð!

Já loksins var ég uppgötvuð! Draumurinn draumurinn draumurinn er loksins loksins loksins að fara að rætast. Fegurð mín og sú staðreynd að ég er búin að vera með anorexíu frá því að ég var 11 ára (líkamsfita mín í 2% - og þau 2% eru öll staðsett á brjóstunum) er loksins að skila sér. Ég er að fara að vera módel þann 26.ágúst. Er að fara að sýna loppumarkaða föt á kaffihúsa eventi....vúhú!
Veit reyndar ekki alveg hvernig Nönnu tókst að tala mig útí þetta, en fokkit safna í reynslubankann það er málið hehe!

Yfir í allt annað:
Þegar ég hætti mér inn í matvöruverslanir heima á Íslandi hljómaði ég eins fimm barna einstæð móðir sem þarf að brauðfæða börnin sín af 120.000 kallinum sem hún fær fyrir að vinna fulla vinnu sem leikskólakennari. Kílóið af kjúklingi á 1600 kall!!!! Djísús!

Ég hélt lítið matarboð hérna á föstudaginn...þetta var svona fyrirpartýmatarboð, en við vorum seinna um kvöldið að fara í svokallað partý ársins. Ég fór og verslaði inn fyrir okkur 8 sem ætluðum að borða, keypti rauðvínsflösku og martini flösku, kol og brennivökva, en matar- og vínkarfan kostaði heilar 290 kr. danskar (um 3400 ísl.). Þess má geta að ég átti ekkert í ísskápnum fyrir og helmingurinn af matnum varð afgangs.

Í dag er ég í fríi...svaf lengi (auðvitað) og sit núna í bikiníinu mínu og er svekkt því það er skýjað! Er það ekki týpískt að þegar maður loksins er í fríi er skýjað og allt annað en strandaveður. Kræst!

Er að hlusta á lagið "First day of my life" með Bright eyes...ohhh...gott lag. Veit ekki alveg hvað ég á að gera af mér. Allir eru í vinnu eða í skóla. Boring..

...ætla að fara að lesa!

Sí jú.

Hulda

Hengilás - töff detail?

Danmörk tók á móti mér með opinn faðm, enda bjóst ég svo sem ekki við öðru. Loforð um rigningu og ógeð hefur bara staðist að hluta til, en sólin...blessuð sólin hefur fyllt uppí hinn hlutann.

Annars er ég bara búin að hafa það voða kósí, ströndin, djamm og vinna. Svaf í kjallaranum í vinnunni í nótt af því að ég var á vakt í gær fra 15-23 og í dag frá 7-15. Pínu krípí kjallari og pínu lítið holuherbergi...en ég var með góða bók. Góð bók getur bjargað ýmsu. Mæli eindregið með "Flugdrekahlauparinn" Khaled Hosseini. Hefði ég hjólað fram og tilbaka milli þessara vakta hefði svefninn orðið eitthvað af skornum skammti. Eftir þetta sumar þarf ég 10 tíma svefn eins og litlu börnin....er búin að venjast aðeins of góðu ;)

Úr einu í annað...ég þarf að hafa uppi á járnsög eftir skrall á laugardaginn. Ég stalst nefnilega með tösku sem Anna á (hún er uppi á hálendi á Íslandi og veit auðvitað ekkert;) og fíflið Kasper vinur minn festi risastóran hengilás á hana. Drengurinn hafði auðvitað ekki hugmynd um hvar lykillinn var enda fann hann lásinn á víðavangi. Kannski að ég reyni bara að telja Önnu trú um að þetta sé það heitasta í dag!?!



Síðast en ekki síst Helena/dellan/della djúsí/Karlotta/Mrs.prince William er nýkrýndur ÍSLANDSMEISTARI í golfi (hahaha fyndið þegar ég ætli að skrifa golfi skrifaði ég óvart foli...voru þetta skilaboð að ofan??). Til hamingju Helena mín. Vissi alltaf að það kæmi að þessu.

Hef ekkert að meira að segja...

Ciao bella, mama mia!

Hulda

Í kapphlaup við batteríið

Ég er að skrifa þessa færslu með hellur í eyrunum, tár í augunum, skólaus, spennt í belti og er í orðsins fyllstu í skýjunum...eða reyndar fyrir ofan þau. Þvílíkt útsýni sem var þegar vélin var komin á loft og flaug út Eyjafjörð. Útsýnið gerði það að verkum að ég klökknaði (og geri að sjálfsögðu líka þegar ég skrifa þetta) og velti því fyrir mér hvað ég væri að hugsa að yfirgefa svona fallegt land og þessa fallegu fjölskyldu og vini. (Bókin sem ég er að lesa er búin að koma mér í sérstaklega viðkvæmt ástand...úff maður ég ræð ekkert við þessi tár.) En jæja Kaupmannahöfn á eftir að taka vel á móti mér aftur, heyrði að það væri spáð grenjandi rigningu og allt! Nei ég trúi nú ekki að ég hafi alveg misst af hitabylgjunni...ágústmánuður hlýtur að verða góður.
Íslandsferðin var frábær, en “times flies when you´re having fun” og þess vegna má segja að hún hafi verið alltof stutt líka. Hitti mikið af góðu fólki, suma auðvitað alltof stutt og aðra jafnvel ekki neitt, en næst....næst ætla ég að ná öllu.
Allt þetta praktíska sem ég ætlaði að gera í þessari ferð – fara til tannlæknis, tala við bankann o.s.frv. var óvart sett svo aftarlega á forgangslistann að ég hreinlega náði því ekki...eða kannski réttilegra nennti því ekki. Það er gott að það finnist líka tannlæknar í Danmörku svo ekki sé talað um internet og heimabanki.
Ég brasaði ýmislegt á Íslandinu góða, stoppaði stutt í Reykjavíkinni. Jússurnar mínar voru allar svo uppteknar að ég ákvað bara að láta mig hverfa úr borg óttans eftir sólarhringsstopp, enda var mamman líka farin að vilja fá dóttur sína norður yfir heiðar. Sólarhringurinn í Reykjavík hefði samt ekki getað verið betri, góður félagsskapur, góður matur, gott nammi og gott sjónvarpsefni – næs.
Æji hvað það var svo gott að koma í Aðalstrætið. Það er svo skrítið að í hvert skipti sem ég kem “heim heim” (eins og ég kýs að kalla það eftir skilgreiningarerfiðleikana með orðið) finnst mér eins og ég hafi verið þar í gær. "Heima heima" er best! Skrallið á Akureyri var svo róóóósalegt...jiiii hvað var gaman. Dagarnir liðu svo í einhverju hálfgerðu móki og allt í einu var komið að ættarmótinu. Þessi ætt brást ekki frekar en fyrri daginn og endalaus skemmtun átti sér stað þá helgi...hressandi sjóbað (vatnið um 7°gráður), fullt af ungabörnum (með tilheyrandi eggjastoggahringli), afmæli Nóa frænda (rauðvín og ostar), ball (dansi dans með fullt af börnum), góður matur (mmmm), Hafnarbarinn (segi ekki meir), sólskin (svaf þynnkuna úr mér úti á palli) og svo margt fleira. Akureyrin tók svo við aftur og við tók flakk á milli Kaffi Karólínu með Sólveigu, ömmu og A-17, að undantekinni hvalaskoðuninni með pabba, Johannes Møllehave og kærustunni hans. Það er um að gera að fara í hvalaskoðun eins oft og maður getur á ævinni, 4 skiptið hjá mér. Veit fátt betra en að túristast með túristum...þeir eru oft svo hrifnir að landinu okkar að maður hrífst hreinlega bara með – þó að maður hafi kannski séð staðinn oft áður.
Dagarnir liðu of hratt en það kann að gerast þegar maður sefur fram undir hádegi. En brunchinn hjá mömmu klikkar ekki, hvergi fær maður café au lait með meiri sál (eða þið vitið) en “heima heima”.
Það verður skrítið að koma heim í draslaralegt herbergið, tóman ísskápinn og missa af “Supernova” – en í staðinn ætla ég að fara á ströndina því “life is a beach” eins og þið kannski munið.

Hafið það gott ljúfurnar og takk fyrir allar góðu samverustundirnar á Íslandinu bezta....
ást Hulda

p.s. ég var á undan batteríinu nú eru 7% eftir...svona er þetta að vera fljótur að pikka.

Komin heim...

Var spurð að því í gær hvenær ég færi aftur út til Danmerkur og ég svaraði "ég fer heim 27.júlí". Pabbi bað mig vinsamlegast um að endurtaka hvað ég hefði sagt og ég fattaði ekkert. "Heima" hvar er það eiginlega?

Stoppaði stutt í Reykjavíkinni, en náði þó að sjá fögur andlit vinkvenna. Ég var trítuð eins og lúxusdýr...sótt á völlinn og allt. Það er langt síðan ég var sótt á völlinn. Venjulega þegar ég kem til Íslands kem ég út úr tollinum og mæti fleiri hundruð augum, verð hálf pínleg set í fimmta gír og strunsa í gegnum mannfjöldann og í átt að flybössnum. Æji eitthvað óþægileg upplifun. Í þetta skiptið vissi ég að tvær manneskjur í mannaskaranum væru þarna bara fyrir mig...notalegt.

Er komin til Akureyrar núna. Fór út á föstudaginn og fattaði að það er stundum alveg ótrúlega gaman að fara á skrallið í heimabæ sínum...það er gaman að fara út og þekkja næstum alla á dansgólfinu!

Á laugardaginn fór ég út líka og fór m.a. á Kaffi Akureyri. Ég held svei mér þá að Meatloaf syrpan hafi verið spiluð klukkan korter yfir þrjú...æjiégveitþaðekki!

Sit hérna núna í náttfötunum og veit ekkert hvað ég á að gera af mér...það er gott að vera í fríi.

Hulda

'Klap dig selv på skulderen'

Sit hérna sveitt og móð eftir klukkutíma hjólatúr úr vinnunni. Kannski væri það ráð að fá sér vinnu sem er oggu ponku pínulítið nær....æjiégveitþaðekki, hún er samt svo fín þessi vinna.

Eins og þið vitið þá blogga ég aldrei nema að það sé eitthvað sem er ennþá erfiðara að drullast til að gera og í þetta skiptið er það að pakka. Eins mikið og ég elska að ferðast, þá hata ég að pakka. Get eiginlega ekki pakkað nema í tímaþröng. Klukkan er 22:30 núna og ég þarf ekki að vera komin út á flugvöll fyrr en klukkan ellefu á morgun... I've got all the time in the world!


Á útrvarpsstöðvunum hér í Danmörku er lagið 'Klap dig selv på skulderen' mikið spilað. Þetta er ógeðslegt lag með ljótustu bling bling "röppurum" í heimi, en hvað um það ég ætla að nota titilsetningu lagsins og gefa sjálfri mér klapp á öxlina. Ég er nefnilega búin að vera svo þrælmögnuð síðustu daga, búin að vinna, finna íbúð fyrir mig og Önnu systur fyrir næsta vetur og svo er ég LÍKA (já takið eftir LÍKA) búin að komast í gegnum heillangan 'TO DO'- lista. Já ég má alveg klappa sjálfri mér á öxlina. Ohhh ég er svo mögnuð!

Hvað er ég annars búin að gera...?

Ég slysaðist inní genbrugsbúð í gær...úbbs!
Ég slysaðist inní genbrugsbúð í dag...úbbs!

Ég keypti 80' skyrtu sem líklega aldrei verður notuð, fattaði það auðvitað fyrst eftir að ég kom heim (en alltaf gott að eiga outfit í 80's party -líta á björtu hliðarnar)
Ég keypti skó næstum eins og þá sem ég á (alltaf gott að eiga aðra til vara!)
Ég keypti anórakk sem mig allt annað en vantar (hann er samt eitthvað svo praktískur)
Ég keypti sólgleraugu (nauðsynlegt að eiga viðeigandi sólgleraugu við öll sín dress)
Ég keypti tösku með doppum á (mikilvægt að eiga tösku með doppum á við skyrtuna með doppunum sem ég líka keypti í dag)

Ég lifi í sjálfsblekkingu um að það sé alltílæ að versla í genbrug þó að maður sé á kúpunni. Bévítans peningar.

Jæja ætla að fara að kveikja á sjónvarpinu og kannski reyna að pakka meðan ég horfi á það...bjartsýni!

Hlakka til að hitta alla þegar ég kem heim

Knús og bæbb

Greining

Venjulegur dagur hjá mér

Drösslast fram úr rúminu (eftir 20 snooze og fullt af undarlegum 5 mín. draumum)...það fyrsta sem ég hugsa um er tölvan. Labba tvö skref og kveiki á hvítu fínu tölvunni minni dudduru segir hún og startar upp. Er kominn tölvupóstur? Er einhver búinn að kommenta á Myspace?...en á blogginu? Er einhver skemmtilegur sem ég get talað við á msn?
Fæ mér morgunmat og fer svo á smá ogguponku pínulítinn bloggrúnt, maður verður jú að vita hvað fólk er að aðhafast á þessu blessaða fróni! Úbbs alltíeinu liðnir tveir tímar...og ég sem ætlaði að taka til, þvo þvott og fara í bankann æji það verður bara á morgun. Fer í vinnuna þar sem er internetbann (kóði á tölvunum sem bara fastráðnir hafa...guði sér lof). Kem heim úr vinnunni, hlakka ægilega til að fara að sofa, er búið að láta mig dreyma um rúmið mitt í allan dag, en þarf bara aðeins að tjékka. Er kominn tölvupóstur? Er einhver búinn að kommenta á Myspace?...en á blogginu? Er einhver skemmtilegur sem ég get talað við á msn?

Held kannski að ég sé háð alheimsnetinu. Er til einhver lækning? Hjálp einhver HJÁLP!

Hulda með kössóttu fallegu augun...

30 stiga hiti

Eins og Anna sagði svo snilldarlega áðan þá er:

"LIFE IS A BITCH" viðhorfið búið að breytast í "LIFE IS A BEACH"!

Lífið er bara assgoti gott þessa dagana...



Sumar- og sólskinskveðjur
Hulda

Hæsi og hor...

Þreyta, hæsi, pissurykshor, aumir fætur, bolafar, bólur og bjórbumba, var gjaldið sem ég þurfti að greiða fyrir Roskilde, en það var SVOOOOOO ÞESS VIRÐI!! Gleði og glaumur, unaðstónar og dansi dans var nefnilega það sem ég fékk í staðinn. Allir voru glaðir og þá meina ég allir 80.000. Ég get orðið klökk þegar ég stend með fleiri þúsundum manns á tónleikum og allir eru eins og "one big happy family".
Í vikunni fyrir Roskilde var ég að vinna á rafmagnslager. Starfið fólst í því að útdeila rafmagnstöflum, framlengingarskrúum, kösturum og þar fram eftir götunum og síðast en ekki síst daðra við rafirkja. Trukkastarf fyrir trukk eins og mig...eiginlega er það mér að þakka að Roskilde-festival gat orðið. Fyrir þrjár vaktir fékk ég VIP armband og gat þess vegna pissað á vatnsklósettum og chillað með fræga fólkinu í "mediabyen". Ég, Anna og Selma vorum meðal nokkurra sem fengum þetta starf og við fengum að vita að við erum ráðnar aftur á næsta ári ef við viljum...og við því segi ég JÁ TAKK.

Svo sá ég svoooo marga góða tónleika.
Sigurrós: Fylltist þjóðarstoli og táraðist...á ekki til orð til að lýsa þeim.
Martha Wainwright: Elska þegar hún lyftir vinstri fætinum sínum og ég elska hana. Hún endaði tónleikana á Bloody mother fucking asshole...hefði ekki getað hugsað mér betri endi á góðum tónleikum.
Rufus bróðir hennar: Röddin hans...ohhhh röddin hans! Þegar Martha kom og tók Leonards Cohens Haleluja með honum hélt ég að ég myndi deyja úr hamingu. Er fyrir löngu komin með ógeð af laginu en einhvern veginn fór ógeð mitt suður um höf. í einu orði sagt fallegt.
Jenny Wilson: Hún er ólétt núna og einhvern veginn skín hún enn meira eins og sól í heiði en venjulega. Hélt ekki að það væri hægt að hafa svona mikla útgeislun. Hún tók öll lögin af "Love and Youth" og fleiri til! Dansi dansi dansi dans.
Morrisey: Hann er gamall og með bumbu, en Anna fékk hann til að fara úr skyrtunni...fáir eru svalari. Takk Morrisey þú ert dúndur.
Scissor Sisters: Glamúr og glimmer. Jake Shears ætti að giftast Páli Óskari, er viss um að þeir séu "ment to be"! Ana Matronic tók pínu Roisin Murphy á þetta...ekki alveg jafn svöl samt en er með hellings sexappeal og góða rödd. Tónleikarnir í 2004 voru betri, en þessir voru með í að aflífa röddina mína.
The Streets: Var fremst, nánast að troðast undir, en mér var slétt sama. Það var ógó gaman, dans hopp, fis og ballade.
The Strokes: Lene er fan nr. 1 og það er ekkert skemmtilegra en að vera með fólki á tónleikum sem er að fá draum sinn uppfylltan. Tónleikarnir voru pjúra snilld, þeir kunna sitt fag. Reyndar var heilinn á mér að steikjast og vinstri hliðin í lobster leik en ég gafst ekki upp.
Kanye West, Spank Rock, Rasmus Møbius, Sorte Skole, Editors, Clap your hans say yeah, WHY?, Silwer Jews, LoopTroop, Animal Collective, Rumpistol, Figurines. þessa tónleika sá ég líka, þeir voru engu síðri en þeir sem ég er búin að lýsa hérna að ofan. Vá hvað er til mikið af góðri í tónlist í heiminum...ég veit ekki hvernig maður á að komast yfir að hlusta á allt sem maður vill hlusta á.



Ég lenti í ótrúlega mörgum fyndnum og skrítnum atvikum...
Í gær var Lene vinkona alveg að pissa í sig og 30 metra röðin var ekki alveg að gera sig fyrir hana. Hún skellir sér þess vegna inn í svona skógarrjóður sem er rétt við hliðina á klósettunum, mjög vinsæll stelpu-pissustaður. Þegar hún kemur út segir hún við mig að það hafi verið maður inni í þessu rjóðri að gæjast. Það stóð sem sagt maður bak við tré inni í þessu rjóðri og var að horfa á allar stelpur sem komu að pissa. Ég skellti mér þess vegna inn í rjóðrið, vopnuð myndavélinni minni og náði mynd af kallinum. Reyndar kannski ekkert rosalega góðri, hann stóð jú bak við tré, en það er spennandi að fá myndirnar úr framköllun. Kallinum brá samt heldur betur við flashið og hljóp út úr rjóðrinu. Við sáum hann svo úti á götunni, ætli hann hafi ekki verið að bíða eftir að við færum svo hann gæti skellt sér inn aftur. Skrítið samt að sjá hvað hann var venjulegur í útliti og í pólobol í ofanálag...en fólk hefur víst sínar duldu hliðar hahaha...pissu fetish gerist það fyndnara.
Æji ætlaði líka að segja ykkur frá þremur úber trúber fyndnum gaurum sem röppuðu fyrir mig og Lene í tjaldbúðunum okkar klukkan sex einn morguninn...en ég hefði bara þurft að eiga vídeó af því. "I love rice, I love asian people"...Ég hef ekki hlegið svona mikið síðan í afmælinu hjá Kristjönu forðum daga.

Roskilde stóð svo fyllilega undir væntingum...og meira en það! Ég fór glöð á Roskilde og kom svo hamingjusöm heim. Var líka extra glöð þegar ég fór á Roskilde, því samdægurs hafði ég fengið 11 (svarar til 10 heima) í stóra verkefninu sem ég var búin að vera að vinna að í fleiri vikur með fjórum öðrum stelpum. Var komin með gubbuna og rúmlega það af þessu blessaða þarmakrabbaverkefni, en 10!!! shitt ég kemst ekki yfir það!!! Er ennþá hamingjusöm yfir því að þessi tala standi á einkunnablaðinu.

Stefni að því á næsta ári að safna saman í íslenskar tjaldbúðir á Roskilde, hverjir eru memm?? Koma svo...

Er að koma heim eftir 10 daga. Er byrjuð að telja niður.

Hulda

Páski brosti út að eyrum, afi frændi líka og amman var að rifna úr stolti!

Kúrílúrí hefur látið sjá sig...og það var strákur.
Steinbi stóribró er sem sagt orðinn pabbi í annað sinn og ég þar með tvöföld föðursystir!
Litli strákurinn er með alvöru víkingablóð í æðum sér og vóg 20 merkur og var 57 sentimetrar við fæðingu...já þetta er alvöru karlmaður sem kom í heiminn. Held að upphandleggsvöðvarnir á fólkinu í Grænukinn verði orðnir ansi góðir innan skamms.
Til hamingju Thelma og Steinbjörn...og auðvitað Máni minn.
Set hérna inn mynd af krílinu...en hún er voða lítil.

Knús
Hulda

Skjótt skiptast á skin og skúrir

Veit ekki hvað varð um bloggandann, held kannski að hann hafi farið norður og niður med tilkomu myspace. En ég ætla að reyna...

Fyrir það fyrsta hef ég verið með smá heimþrá undanfarið, ekkert alvarlegt þó enda er maður að reyna að þykjast vera fullorðinn, standa á eigin fótum og takast á við alvöru lífsins án þess að bugast og væla. Stundum langar mig ennþá að vera lítið barn í kerru og vera keyrð um allt án þess að þurfa að hugsa um eitt né neitt.
Æji ég veit það ekki, ég nenni stundum bara ekki meiru.

Ég og Anna sögðum hundapíustarfinu upp og fluttum frá Klampenborg. Stundum fattar maður að eitthvað sem á yfirborðinu virðist vera frábært, er kannski alls ekki svo frábært heldur er að hafa meiri neikvæð áhrif á mann en jákvæð. Stressvaldur, binding og pressa. Það eina sem mig langar er að njóta þess að lifa...og þetta starf var ekki að bjóða upp á það. Jú ég gat drukkið kaffi úr fancy vél, borðað morgunmat úti við sjávarnið og fengið nýpressaðan appelsínusafa, en ég komst að því að þetta var bara ekki þess virði. Þannig að "Hallarævintýrið" í Klampenborg varði stutt. Köttur út í mýri, setti upp á sér stýri, úti er ævintýri.

Núna eigum ég og Anna reyndar hvergi heima. Dótið okkar er í geymslu...og við búum á götunni. Ekki alveg reyndar;) Erum komnar með kollegí herbergið hennar Lilju frænku, þannig að við erum með þak yfir höfuðið í sumar og neyðumst ekki til að drekka "guldbajere" med lýðnum í parkinum.

Reyndar er planið að drekka fullt af "bajere" núna í vikunni því ég er að fara á ROSKILDE!!! AAAAAA ég titra af spenningi...og ég meina það. Það er búið að tjalda og það eina sem vantar er að ég klári prófin. Er að fara yfir um...nenni ekki nenni ekki nenni ekki að læra fyrir próf. Ætla samt að massa þetta!

Ætla að sjá svo margt á Roskilde...ohhhhhhh titra crazy crazy crazy crazy

Hann er hot ekki satt?

Þetta er alveg að verða búið...

Sé fyrir endan á þessu verkefnamyrkraholi sem ég er búin að vera í síðustu fimm vikur. Skil á mánudaginn...AAAA ég get ekki beðið. Kannski að ég komist einhvern tímann í samband við umheiminn aftur. Man ekki lengur hvað það þýðir að eiga frítíma.

Pikk nikk og andfýla

úffffff ég anga svo mikið af hvítlauk núna að þið trúið því varla. Borðaði kjúkling með hvítlaukssósu í kvöldmatinn, afgangar síðan í gær, og hvítlaukssósan var búin að standa og marinera sig sjálfa í sólarhring (æji þið fattið)...og hún var sterk fyrir. Maginn á mér er eins og ólgusjór núna...
Öllu skemmtilegri sjór er mér á hægri hönd núna. Sit í stofunni með útsýni yfir hafið (æji ég verð að fara að hætta að monta mig)...og sólin, fuglarnir, grillið, veröndin...verkefnið!
Já lífið er ekki bara dans á rósum þessa dagana. Er að skrifa fyrsta árs verkefni með fjórum öðrum stelpum. Erum að skrifa um ristilkrabbamein, eða réttara sagt ágreining sem hefur skapast vegna tilboðs um ristilkrabbameinsskoðun. Já og við völdum efnið sjálfar...við höfum svo mikinn áhuga á kúk og þörmum að við gátum hreinlega ekki látið þetta kyrrt liggja.

Gleðilega hvítasunnuhelgi. Er það ekki eitthvað?

Keyrði heim úr vinnunni í dag. Spotti sem tekur venjulega korter tók í dag 1 og 1/2 tíma. Er með strengi í kúplingafætinum núna....ansk**** pikk nikk óða fólk. Getiði ekki verið heima hjá ykkur?

Jæja er farin aftur á vit Beck, Breck, Fairclough og allra hinna góðu vina minna.

Sí jú aránd
Hulda

Milli svefns og vöku

Stundum þegar ég ligg uppi í rúmi á kvöldin og er alveg að sofna, þá dettur mér allskonar undarlegt í hug.
Muniði eftir fyrstu tölvunum sem komu inn á heimilið hjá ykkur? Anna fékk tölvu í fermingargjöf og þvílík dásemd. Það sem var hægt að leika sér í henni, teikna í Paint (unaðsforrit), skrifa í word (smásögur handa ömmu og svona), fara í allskonar skemmtilega leiki svo sem "Prince" (hver man ekki eftir Prince sem fékk spjót í gegnum sig miðjan og var íklæddur ljósum fötum sem ég ímynda mér að hafi verið úr höri), já og "Ski" það var nú líka dúndur leikur.
En já allavega, í því að ég ligg þarna uppi í rúmi einhvers staðar milli svefns og vöku, mundi ég allt í einu eftir leyninúmeri sem ég bjó til þegar ég var ca. 9 ára. Veit ekki hvaðan þetta númer kom, eða af hverju mér fannst það svona mikið leyni. Ég man eftir því einu sinni að hafa skrifað númerið inn í word þannig að það fyllti fleiri síður:
...
123579100
123579100
123579100
123579100
123579100
123579100
...
Já, ég ákvað að deila leyninúmerinu með ykkur og alheiminum. Er reyndar búin að vera að pæla í því afhverju mér datt þetta í hug og af hverju þessi tala varð til til að byrja með. Ætti ég kannski að kaupa lottómiða?

Hulda

Eyrnamergur og ást á systur

Áður en ég keyrði í skólann greip ég með mér Cat Stewens diskinn Tea for a Tillerman, út í bíl en sá diskur fer næstum aldrei í spilarann. Í morgun var ég samt greinilega í þessu Cat Stewens-skapi. Ég söng eins og óð í þessar 30 mín. og er ennþá sömu skoðunar og í 'gamla daga' um að 'Sad Lisa' sé fallegasta lagið á disknum. Mæli eindregið með 30 mín. söng til að starta daginn.

Það er nauðsynlegt að eiga mikið af tónlist svo að maður eigi alltaf eitthvað til að setja á fóninn sem getur "coverað" 100% skapið sem maður er í. Í morgun var það Cat en undanfarna daga hefur Antony verið mér ofarlega í huga. Held að það sé rigningin, kannski ekki bara rigningin heldur líka einhver fegurð, dulúð og hreinleiki sem liggur yfir öllu þessa dagana. Þó að 'I'm a bird now' sé ótrúlegur janúar-diskur, þá gefur þessi blanda af sumri, vori, og hausti, eins og er núna, einhverja sérstaka stemmingu.



Anna á græjur til að skola eyrnamerg úr eyrum. Hún spurði mig í kvöld hvort ég væri ekki til í að hreinsa út úr eyrunum á henni. Þetta var svo súrrealistískt eitthvað, hlustuðum á Antony and the Johnsons á meðan á aðgerðinni stóð og ég man ekki hvort að ég var búin að segja ykkur það en þá eigum ég og Anna okkur lag, en það er "You are my sister" (ég grét á tónleikunum í vetur þegar þetta lag kom...að deyja úr ást á systur minni!) og það ómaði hátt í græjunum á meðan á þessu stóð. Stundum finnst mér sjálfri við vera skrítnar.

Ansk***** freistaðist inn á blogg og myspace og allt í einu er klukkan orðin hálf tólf. Hvernig geta svona skemmtilegir hlutir verið svona mikið til vandræða. Heilu klukkutímarnir fljúga í þetta. Jæja þarf víst að fara að læra...

Adios amigos
Hulda

Belle & Sebastian tónleikar í kvöld

Sit hérna og er að hita aðeins upp fyrir kvöldið. Ekki misskilja mig, bjórinn er víðsfjarri en hinsvegar eru það unaðstónar B&S sem halda mér gangandi yfir námsbókunum. Það er stutt í Sólveigu Ásu, stutt í að ég geti haft ástæðu fyrir því að loka þessum skruddum og hætt að lesa um "risikosamfundet" og vin minn hann Beck. Anna er reyndar í þessum töluðum orðum að hljóðmenga því hún er með hrærivél á fullu blússi. Hún ætti að vera að læra, en eins og ég þá er hún góð í svokölluðum "overspringshandlinger" en það er svona þegar maður er allt í einu búin að ryksuga heima hjá sér, skoða öll heimsins blogg og þvo þegar maður hefði frekar átt að vera að læra. Reyndar mun ég njóta "góðs" af hennar litla sjálfsaga því hún er að baka köku jömmí.
Horfði á Júró í gær með öðru auganu...en auðvitað báðum þegar Silvían kom á svið. Bömmer segi ég bara...bömmer, eða ætti ég kannski að segja fokk?

Ætla að fara að tæta á mér lappirnar. Bjútí is pain eins og einhver vitur maður sagði þannig að ég læt mig hafa það, ég ætla nebbbbblilega að vera svo ógó sæt í kvöld. Kannski að ég fari jafnvel í svörtu háhæluðu lakk skónum sem ég var að kaupa mér á loppó,

Annars vildi ég bara segja góða helgi gott fólk...

Hulda

p.s. er komin með myspace ef einhver skildi vilja kíkka þar við. Slóðin er www.myspace.com/huldahall

Gúbbífiskur einn með sjálfum sér

Sit hérna hlusta á sumardiskinn með Gnarls Barkley og pæli í því hvað varð af sumrinu og sólinni sem var hérna fyrir örfáum dögum.
Ég kíki út um þakgluggann hérna og sé bara grátt..rigning og rok. Þarf að fara út að labba með Hannibal eftir smá og er að spá í hvort ég eigi að fara í gula, bláa eða fjólubláa regnjakkanum mínum...á bara ein stígvél en það er allt í lagi því þau eru bleik. Regnföt eru það eina góða við rigningu...þau eru eitthvað svo kósý.

Er að horfa á neglurnar á mér meðan ég pikka inn hérna á lyklaborð og það er ófögur sjón. Er með rautt naglalakk sem er flagnað af niður hálfar neglurnar. Hef reyndar heyrt að það sé töff að vera skítsama -og mér er skítsama --> Hulda = töff!
Var líka einstaklega töff síðasta föstudag, þið munið þegar ég var despó að reyna að finna einhvern til að bjóða í matarboð. Fyrir það fyrsta komst ég að því að ég er með alzheimer. Fólkið sem ég reyndi að ná í var allt utanbæjar og ég vissi það alveg en var bara "aðeins" búin að gleyma. Ég er með minni á við gúbbífisk. Átti samt stórglæsilegt kvöld og hélt unaðslegt matarboð. Bauð sjálfri mér í mat, borðaði hvítlauksristað brauð með tómatsalati í forrétt, grís m.m. í aðalrétt og fékk mér svo ekspressó og delikatess súkkulaði í boði Jans í eftirrétt, svo grenjaði ég yfir ameríska Idolinu (var svo stolt, því þeim gekk öllum svo vel) og dormaði aðeins á sófanum. Stundum er líka gott að vera einn með sjálfum sér.

Ætla að skella mér út í "sumarið"

koss Hulda

Hver vill koma í matarboð?

Gleði gleði gleði gleði gleði gleði...lalalalaaalalalalala.
Já það er einhver hamingju, gleði, spennu, tilfinning sem býr í mér þessa dagana. Veit alveg hvað veldur -sólin-! Ótrúleg hvaða áhrif hún hefur, ekki bara á mig heldur er eins og öll Kaupmannahöfn hafi byrjað að brosa þegar hún fór að glenna sig. Mér leið eins og ég væri túristi í "minni eigin" borg þegar ég fékk mér göngutúr í gær inni í bæ stemmingin var eitthvað svo mögnuð.

Ég ligg í þessum skrifuðu orðum á sólbekk hérna úti á veröndinni hjá mér, er með kóngabláu 80's sólgleraugun mín, heyri fuglakvak og sjávarnið og er alveg að fíla lífið í tætlur. Langar að bjóða fólki í matarboð...en ég næ ekki í neinn, bömmer. Hvað er fólk að gera? Er búin að skilja eftir trilljón missed calles, senda sms og tala inná talhólf...eru þetta kannski skilaboð til mín?
Kannski að ég verði þá bara ein heima í kvöld og lesi í eins og einni unaðslegri námsbók, get ekki hugsað mér að eyða föstudagskvöldi á betri hátt ehhhh! Þarf líka að mæta í vinnu klukkan sjö í fyrramálið, gæti heldur ekki hugsað mér að eyða laugardagsmorgni á betri hátt ehhhh.

Held að ég sé að brenna hérna...finnst eins og síðdegissólin sé aðeins sterkari en ég hélt. Ætla að reyna að verða ekki eins og leðurhjónin sem ég sá um daginn. Það eru hjón sem skella sér út í sólbað um leið og rétt sést í sólina, húðin á þeim var orðin kolsvört, hrukkótt og svona eins og hún væri úr leðri...þið vitið eins og húðin á konunni í Something about Mary....þessi með fallegu brjóstin með naflanum á milli.

Er farin inn að setja á mig sólarvörn...

Yfir og út
Hulda

Blá haka og dúfuskítur

Ég tók orminn á hipp hopp kvöldi sídasta fimmtudag. Töffleikar mínir eru audvitad óstjórnlegir... kostudu mig bláa höku. Finnst ekkert fallegra en ad vera marin á hökunni, ætla ad gera meira af tessu í framtídinni.

Var med nokkrum vinum mínum frá skólanum tetta kvöld. Vid vorum ad fagna tví ad vera búin í prófinu í vidskiptafrædinni, en tad gekk ógó vel hjá mér og hópnum mínum...vid fengum níu. vúúúhúúúú Segid svo ad ég sé ekki business hahaha

Á föstudaginn fór ég á vit hámenningarinnar, lydháskólahámenningarinnar. Sólveig Ása er dúndur og ég skemmti mér stórvel hjá henni og med henni. Drukkum bjór, spjölludum og lágum í sólbadi, ójá sumarid er komid. Vid vorum svo samfó til Kbh. aftur tví buddan var ad fara á Radiohead tónleika, hún er faktískt á teim as we speak!




Flaming lips tónleikarnir á midvikudaginn voru Hreinn unadur Hringsson. Einir bestu tónleikar sem ég hef farid á! Tvílík upplfiun: stórar blödrur, syngjandi fólk, gerviblód, geimverur, jólasveinar, Wayne Coyne, syrutal, Yoshimi...ohhhh tetta var ótrúlegt. Á leidinni heim skeit dúfa á hausinn á mér, mér var alveg sama.

Er óstjórnlega hamingjusöm í augnablikinu...

Sumar- og sólarkvedjur
Hulda

Flaming Lips...

Æji já ég er að fara á Flaming Lips tónleika í kvöld...og í próf á morgun. Ótrúlega gáfuleg, enda sjaldan verið þekkt fyrir annað. Held að þessi stjörnuspá mín segi allt sem segja þarf. Fékk næstum því hjartastopp þegar ég las hana svo vel passar hún.

Fiskur (19. febrúar - 20. mars):

Þú ert rugluð og týnd sál og hefur ekki
hugmynd um hvernig þú átt að nýta hæfileika þína eða í hvaða átt þú átt að
fara. Þú vilt vera alls staðar og upplifa allt. En þar sem þetta er ómögulegt,
þá fer allt í vitleysu. En það gerir ekkert til, þú ert sérfræðingur í
sjálfsblekkingum og því að flýja raunveruleikann.

Æji góði vertu ekki með þetta
Hulda
yfir og út

Gleðilegan 1.maí og til hamingju með afmælið Brynja Vala!

Við ástþyrstu systur héldum í gær Prison break maraþon, enda elskum við Michael Scofield...og eiginlega bróður hans líka. Hélt ég myndi aldrei segja þetta, en damn tattúin hans eru dead sexy.


Jan var að koma heim í gær eftir helgarferð í suður Frakklandi. Hann kom með gjafir handa okkur. Ég fékk alveg sting í magann þegar hann tók upp Gucci töskur, því eins og flestir sem þekkja mig vita er ég ekki mikið fyrir svona merkjavörur og það hefði verið verra að fá einhverja tösku upp á fleiri tugi þúsunda og finnast hún forljót. En nei karlinn hafði verið á markaði í Ítalíu og keypt nokkrar eftirlíkingar...hjúkketí púkketí.


Hef engan tíma til að 1.maí-ast þó að ég glöð vildi fara í Fælledparken ásamt 100.000 öðrum og halda upp á daginn...en Stjanan mín skilaðu kveðju til múttu þinnar og segðu að ég hefði alveg verið til í að kíkja í kaffi til hennar og jóns í dag og heyra "Fram þjáðir menn..."!

Þó að maður hafi ekkert að segja býst ég við að það sé betra að halda smá hreyfingu inni á þessari síðu. Er farin aftur á vit prófundirbúnings. Ég og hópurinn minn erum að fara í hóppróf á fimmtudaginn. Við erum að fara að verja verkefnið okkar sem við skrifuðum um slippstöð í Odense...þarna þriggjadaga casið þið vitið. Hljómar spennandi ekki satt!

Njótið dagsins ljúfurnar.

Hulda

Congrats...!

Til hamingju elskan. Ég vissi að þetta hlyti að enda með þessu.


Koss, knús og heillaóskir frá Köben.

Söndru Bullock mynd....

Já á TV3 er hvorki meira né minna Söndru Bullock helgi...gerist það betra.
Ok þetta var kaldhæðni. Veit ekki hverjum datt í hug að tileinka henni heila helgi, ætli sjónvarpinu hafi ekki boðist einhver Söndru-pakki á topp prís.
Ég og Lene vinkona liggjum hérna í sófanum, mettar og sælar eftir dýrindis máltíð með rauðvíni og alles.
Ég skilaði einu prófverkefninu í gær, case verkefni sem við vinnum í hópum og fáum 72 tíma til þess. Í gær klukkan 16 hafði ég ekki sofið í 34 tíma. Í dag var ég þreytt...á morgun þarf ég að læra...og hinn fæ ég nýtt 72 tíma verkefni. ARG úff púff, lifi ég þetta af?

Ætla að skella mér tilbaka til Söndru Bullock myndarinnar...

Sofið rótt.

Hefði sæmt síðustu kvöldmáltíðinni!

Vaknaði klukkan 6 eftir slitróttan, fjögurra tíma svefn og fór í vinnuna. Var þreytt...er þreytt. Kannski er ástæðan Íslendingateitið/páskaboðið sem við héldum í gær. Hugsa að líkaminn hafi ekki náð að hvílast í nótt sökum anna við að melta.
Forréttur: Grafin ær og gufusodin aspargus með aioli.
Aðalréttur: Lambalæri og allskonar gúmmelaði.
Eftirréttur: Ostar og vínber, risa kaka a la Anna og fjórfaldur expresso (kannski ástæðan fyrir slitrótta svefninum).
Hugsa að það séu ekki allir námsmenn sem eru með svona matseðil -borinn fram á Strandvejen með útsýni út að sjó.

Er með klígju núna af því að ég tók forskot á sæluna og byrjaði á páskaegginu sem Auður gaf mér. Ætlaði að fá mér einn bita, sem varð að öðrum, sem varð að þriðja. Borðaði hálft páskaegg og það var kvöldmaturinn. Anna er í matarboði og ég er þreytt og nenni ekki að fara úr sófanum. Ætlaði að vera að læra, en sjónvarpið og tölvan freista einhvern veginn meira. Finnst eins og það sé ekki í fyrsta skiptið. Sjálfsagi minn er á lágu stigi...

Ætla að fara að horfa á eitthvað heilalaust sjónvarpsefni, sem hæfir heilastarfsemi minni á þessari stundu. Hugsa að ég fái mér jafnvel smá lúr...mér finnst það svo ógó gott.

Páskaknús til ykkar allra
Hulda

Jæja kominn tími á smá skrif...

Var búin ad skrifa færslu um daginn, en netid klikkaði eitthvað áður en ég náði að lóda henni upp. Hér reyni ég aftur.

Ég er hér með góðkunningi lögreglunnar. Svo góð vinkona að þeir sáu þörf hjá sér til ad taka mynd af mér og ég held meira að segja að afrit af myndinni sé á leiðinni í póstinum. Reyndar kostar það skildinginn að fá lögguna til að taka mynd af sér, enda er það mikið fyrirtæki fyrir þá. Stilla bíl út í vegarkant, koma upp kösturum á hann, smella af á réttum tíma o.s.frv. Býst við rosalega góðri mynd...svo er líka námsmannaafsláttur. Danir eru svo sneddí!

Fyrir utan þetta litla "henda peningum út um gluggan" atvik er allt gott. Jan var að fara til Suður Frakklands þannig að við systur höfum húsið útaf fyrir okkur í 10 daga. Verí verí verí næs. Hann gaf okkur lúxus páskaegg áður en hann lagði af stað, líka verí verí verí næs.

Var ekki búin að segja ykkur að ég er komin með vinnu á heimili fyrir fjöl-fatlaða. Er að fara í fyrsta skipti í vinnuna núna klukkan 15.

Er komin í páskafrí...eða réttara sagt upplestrarfrí.

Er í ó-blogg stuði.

Bless kex

Glimmer og kampavín = Trabant

My Ziggy, rottumeðlimur með meiru, var í heimsókn hjá mér um helgina. Hún er dúndur og einhverra hluta vegna var hún öll í glimmeri daginn eftir tónleikana með Trabant...hehe. Tónleikarnir voru líka æðisgengnir!!...en getið þið sagt mér, hvernig stendur á því að sveittur maður með bjórvömb, sem er að hella yfir sig kampavíni getur verið sexí?

Er annars bara í því að henda peningum út um gluggann þessa dagana. Ég og stöðumælaverðir Kaupmannahafnar erum 'læk ðis'...ég er nú þegar búin að næla mér í tvær sektir. Anna Mjöll, stórsöngkona hefði líklega sungið "stoppaðu hér, stopp trúðu mér" og það segi ég líka "stopp hingað og ekki lengra!"
Hvernig er það svo með eurovision, hvenær er keppnin? Mig langar í svona bling bling hring eins og Silvía Nótt á og mig langar í Júróvisionpartý! Held að ég hefji herferð hér í Danmörku, svona image-herferð, það vantar nefnilega aðeins meiri júróvisíongleði í Danina.

Hef sagt það áður og segi það aftur, I need some sun. Núne er rigning og rok og ógeðslegt veður...og greyið litlu blómin sem voru svo bjartsýn að gæjast upp úr moldinni fyrir nokkrum dögum eiga sér ekki viðreisnar von. Mig langar að sjá túlípana, páskaliljur og finna lyktina af vorinu. Ég er grá að innan sem utan...mest samt að utan, hárið á mér er "leverpostejfarvet" og húðin á mér er gegnsæ. Sól, sól skín á mig!

Vona að þið hafið fullt af sól í hjarta til að koma ykkur í gegnum þessa síðustu og verstu;)

Sunnudagsknús
Hulda

Hún hló, hún hló, hún skelli-, skellihló...

Fór í samheitaordabókina í Word ádan(btw rosalega snidugt fyrirbæri) og vantadi annad ord fyrir "arbejdede" - á íslensku "vann"...einn möguleikinn sem kom upp var "åd sit brød i sit ansigts sved" - á íslensku "át braudid sitt í svitanum af andliti sínu".

Já eitt er víst ég át braudid mitt í andlitssvita mínum í dag.

Takk fyrir allar afmæliskveðjurnar!

Það var glampandi sólskin sem líklega bendir til þess að ég hafi verið voðalega góð stelpa í ár. Amæliskveðjurnar "made my day", sem annars var með eindæmum hversdagslegur.
Var eiginlega búin að taka þá ávkörðun að fresta afmælinu þangað til á laugardaginn, ætla að halda í það og bjóða stelpum í brunch.
Er farin aftur á vit verkefnaskrifa...

Hulda 22ja

Nýtt met slegið!

Ég er partý pooper! Var boðið í tvö partý, ætlaði í bæði en sit samt hérna heima undir sæng og er að læra. Nörd...haa ég?! Verð samt að viðurkenna að ég er pínu stolt, því ég er hér með að slá nýtt met. Þetta er ÖNNUR helgin í röð sem ég djamma ekki! Eins gott að næsta helgi verði dúndur. Er að fara á tónleika með Jenny Wilson (er þetta ekki pínu pornólegt nafn?) þannig að ég býst ekki við öðru.

Það er svo kalt hérna í íbúðinni okkar að ég verð að sofa með tvær sængur, en vakna samt með rautt og kalt nef. Var að skrifa sms áðan á símann minn og hann var allur svona hægur....þið vitið eins og þegar maður gleymir símanum úti í köldum bíl. Mér líður pínu eins og ég búi í íshöll.

Vorkveðjur
Hulda

Sætur rass, því að sitja á honum?

Hér er ég...rétt með hausinn uppúr verkefnaflóðinu, var reyndar að skila einu af mér rétt í þessu þannig að ég hugsa að ég muni ekki drukkna í þetta skiptið. Er samt of þreytt til að vera glöð og líka of þreytt til að fara að sofa. Meikar það sens? Ekki beint, en samt sit ég hér blogga og skoða blogg.

Honníbal var gleðigjafi í dag. Ég sat í tölvunni og var á kafi í mínum eigin hugsunum þegar ég heyri einhver undarleg hljóð. Hannibal, litli feiti kúturinn, sat á rassinum og var að hlunkast um, að reyna að bíta í skottið á sér. Þvílík sjón.

Á fóninum: Jenny Wilson -Love and Youth- Góður diskur sko...

Bæbb

Hulda

p.s. er það ekki soldið aumkunarvert að það áhugaverðasta í lífi mínu þessa dagana er hundur? æjiégveitþaðekki

Helgin sem er að líða.

Hæ þið...
Helgin að verða búin...ansans vesen! Næ aldrei að gera helminginn af því sem ég ætla mér, ætti að vera farin að venjast því en nei ég er enn og aftur að fara stressuð inn í nýja viku. Skipulagning Hulda skipulagning!

Hannibal liggur hérna við hliðina á mér. Fann nýtt nafn á hann um daginn, hef kosið að kalla hann Honníbal...því hann er svo hunangsbossasætur, með húðina sem er XXL meðan stærðin sem hann þyrfti er M! Hann er eins og svona feitt fólk sem fer á úberslimfit-kúra og grennist svo hratt að húðin nær ekki að fylgja með. Hann er algjört dekurrassgat, en sætur er hann. Reyndar er hann soldið andfúll þessa dagana. Hvernig tannburstar maður hund? Notar maður Colgate?

Lenti í klaustrófóbísku upplifun á föstudaginn. Var í metró sem stoppaði í miðjum göngum og svo fór rafmagnið af vagninum. Engar upplýsingar bárust í kallkerfinu, þannig að ég var farin að ímynda mér að það hefði verið gerð hryðjuverkaárás á Nörreport. Margar mínútur liðu og myndir af fólki með sprengjubrot í andlitinu, vantandi útlimi o.s.frv. birtust mér í skortinum á upplýsingum. Allt í einu heyrist þó í kallkerfinu "nú er hægt að þvinga hurðirnar upp, starfsmaður er á leiðinni til ykkar". Ok, þýddi þetta að við áttum að þvinga hurðirnar upp? Allir sátu sem fastast og horfðu ringlaðir hvor á annan. Starfsmaðurinn kom, sá og sigraði...eða bjargaði okkur allavega úr metrógöngunum ógurlegu.

Á fimmtudaginn borðaði ég sushi með nokkrum stelpum sem ég er með í verkefni og á föstudaginn fór ég út að borða með mömmu, önnu, jónu hlíf og hjálmari...og borðaði meira sushi. Ég elska sushi sushi sushi sushi sushi. Góð saga!
Hitti Valgerði afmælisbarn og Elsu næstum því afmælisbarn í dag. Við fengum okkur góðan göngutúr meðfram söerne og settumst svo með raudar eplakinnar inn á kósý kaffihús á nörrebro. Þær eru nú meiri perlurnar.

Var að pæla hvort ég ætti að byrja á svona "á fóninum" dæmi. Þið vitið til að vera eins og allir. Hér kemur prufa allavega. Á fóninum: Silent shout, nýji diskurinn með The knife! Aaaaaaaaa ég er að fara á tónleika með þeim 31.mars í Lundi í Svíþjóð!!!!

Elska ykkur, dýrka og dái...
Hulda

"Lille Peder edderkop"

Ég var Dolly aftur, keypti hárkollu og söng "Jolene" allt kvöldid. Tad var m.a. tekid upp á myndband, hver veit nema ad ég skelli tví hingad inn.
Hitti Sæju...og hitti hana aftur á eftir. Gaman saman med Sæju pæju.

Vid systur fengud hjálp hjá gódu fólki í gær og fluttum húsgögn og fleira á nýja heimilid. Tid hefdud átt ad sjá upphandleggsvödvana á lidinu!!! váááá



Trifum svo höllina í dag. Eins og sannri höll sæmir tá voru kóngulóavefir upp um alla veggi. En med tuskuna í annarri, ryksuguna í hinni og spreybrúsann í tridju er allt ordid skínandi hreint og fínt. Kóngulærnar verda ad byrja á nýjum meistaraverkum tví hin eru í mallanum á ryksugunni.


Er í rosalega miklu antí blogg studi tessa dagana tannig ad tetta verdur ad nægja.

Bless í bili.
Hulda -med eplakinnar eftir langan göngutúr med Hannibal.

Dolly aftur...

Ég þarf að finna öskudagsbúning því ég er að fara í tvær "fastelavnsfester". Held að ég noti sömu hugmynd og ég var með á lýðháskólanum, verði Dolly hin eina sanna aftur en í þett skiptið ætla ég að gera aðeins meira úr því.

Var búin að setja mynd af mér frá síðasta ári í gervi Dollyar en tók hana út aftur því að ég veit að mamma myndi fá sting í hjartað.

Við systur erum fluttar í mansionið. Þeysumst um á bílnum, drekkum kaffi úr expressovél, látum elda oní okkur og förum í labbitúra með Hannibal. Já þetta er lúxus.

Þangað til næst.
Hulda

Þið eruð hunangsstoppið mitt, mússí múss

Vorfílingurinn sem ég var í síðast þegar ég bloggaði er fokinn út í veður og vind. Við fuglakvaki og harmonikkuspili, tók slydduél og rok! "Fagri-blakkur" stendur fyrir sínu, heldur höfði og þeysist gegnum polla og snjósköfl eins og hann hafi aldrei gert annað. Ég elska svona gaura sem standa með manni í gegnum súrt og sætt.

Ástæðan fyrir því að ég blogga í dag er sú að ég er í "hunangsstoppi". Er búin að lesa tvær langar greinar á ensku hérna á bókasafninu og internetið er gulrótin. Svo las ég í allan gærdag, en þá voru "hunangsstoppin" (kannski ekki svo mikið hunang, meira svona gervisæta)að þvo þvott og ryksuga. Maður hlýtur að þurfa að vera smá skitsó til að geta komið sér sjálfum á óvart!

Mansionið nálgast svo óðum. Held að við flytjum kannski inn um helgina. Mig vantar góða gæja og gellur með upphandleggsvöðva í lagi...ekkert HUH. (Þið ykkar sem þekkið fyrri merkingu HUH -Hreinn unaður Hringsson ættuð ekki að láta þetta villa um fyrir ykkur. Það er nefnilega komin upp ný merking, en Sæja pæja tjáði mér að huh væri skammstöfun fyrir slappa upphandleggsvöðva! Reyndar líkar mér betur við bingó-spik...bingó bingó júss júss júss.)

Þar til næst....
Hulda