Þið eruð hunangsstoppið mitt, mússí múss

Vorfílingurinn sem ég var í síðast þegar ég bloggaði er fokinn út í veður og vind. Við fuglakvaki og harmonikkuspili, tók slydduél og rok! "Fagri-blakkur" stendur fyrir sínu, heldur höfði og þeysist gegnum polla og snjósköfl eins og hann hafi aldrei gert annað. Ég elska svona gaura sem standa með manni í gegnum súrt og sætt.

Ástæðan fyrir því að ég blogga í dag er sú að ég er í "hunangsstoppi". Er búin að lesa tvær langar greinar á ensku hérna á bókasafninu og internetið er gulrótin. Svo las ég í allan gærdag, en þá voru "hunangsstoppin" (kannski ekki svo mikið hunang, meira svona gervisæta)að þvo þvott og ryksuga. Maður hlýtur að þurfa að vera smá skitsó til að geta komið sér sjálfum á óvart!

Mansionið nálgast svo óðum. Held að við flytjum kannski inn um helgina. Mig vantar góða gæja og gellur með upphandleggsvöðva í lagi...ekkert HUH. (Þið ykkar sem þekkið fyrri merkingu HUH -Hreinn unaður Hringsson ættuð ekki að láta þetta villa um fyrir ykkur. Það er nefnilega komin upp ný merking, en Sæja pæja tjáði mér að huh væri skammstöfun fyrir slappa upphandleggsvöðva! Reyndar líkar mér betur við bingó-spik...bingó bingó júss júss júss.)

Þar til næst....
Hulda