Með æluna í hálsinum

Ég sagði við Önnu áðan, að til þess að læra að borða matarvörur sem eru komnar yfir síðasta söludag, þyrfti maður bara að prófa að vera fátækur námsmaður. Hver grettir sig yfir smá súrri mjólk í teið?

Ég kom banhungruð heim úr skólanum kl.19, skellti í mig hálfri þurri hrökkbrauðssneið til að sefja versta hungrið rétt á meðan ég "eldaði". Eldamennskan var ekkert stórfengleg þar sem ég ákvað að hita upp matarafganga, sem ég fékk gefins í vinnunni síðasta fimmtudag. Lyktin var ekkert spes og girnilegt var þetta ekki, en ég ákvað að láta mig hafa það. Ísskápurinn var nú ekki beint fullur.

Ég varð þó eiginlega að éta ofan í mig orð mín, því fyrsti bitinn fyllti mig af svo miklum viðbjóði að ég kúgaðist og ákvað að spýta herlegheitunum í ruslið. Held að þetta hafi verið meira sálrænt en nokkuð annað, því ógirnilegur matur, sem samkvæmt bókinni hefði átt að borða fyrir tveimur dögum, er kannski ekki beint lystugur.

Ég lét þetta þó ekki á mig fá, enda "bensínið" af hrökkbrauðssneiðinni að verða búið og maginn farinn að ákalla eitthvað matarkyns. Ég skellti því pönnunni á eldavélina og spældi mér egg...og svo hitaði ég bakaðar baunir líka. Já, hér með sannaðist það enn og aftur, að egg egg egg egg geta deginum bjargað og dósamatur hann er bara guðsgjöf....svo einfalt er það. Hér er ég södd og sæl með grííísííí mat í mallanum og ólystugt lambakjöt í ruslinu.

Later skaters

Hulda

p.s. allt er við það sama skóli, vinna, hópavinna, skóli, hópavinna, hópavinna, vinna, djamm, skóli, vinna...in case you wanted to know.